Cam şekillendirilmesi makine veya el kalıplaması ile olur. Ana maddenin hazırlanması ve eritme evrelerinden sonra dinlendirilmiş cam hamuru biçimlendirilir.

El imalatı üretimi : insan zekasının, el becerisi ve göz nuru ile birleşerek emeğin sanata dönüştürüldüğü bir tekniktir. 1500 derecede çalışan yüksek fırınlarda eritilen ham maddelerden elde edilen sıvı cam, "pipo" adı verilen çelik çubuklarla alınarak, üfleme yöntemi ile çeşitli kalıplarda şekillendirilmektedir. Bu kalıplar sabit ve döner üfleme şeklindedir. Ayrıca ürünlerin ağırlık ve şekline göre; Büyük Üfleme, Orta Üfleme, Küçük Üfleme, Ayaklı Bardak, Kulplu Bardak, Sıvama, Pres Üfleme teknikleri ve grupları vardır. Üretim, el imalatı tezgahları olarak adlandırılan 4-12 kişilik ekipler tarafından yapılmaktadır. Her üfleme grubunun gerektirdiği bilgi, beceri ve emek düzeyi farklıdır, kendine özeldir.

Cam kalıpçılığında sıkça kullanılan üretim yöntemlerinden bazılarını aşağıdaki gibi kısaca sıralayabiliriz.

Cam yapım yöntemlerinin en önemli aşamalarından bir tanesi,üfleme çubuğunun bulunuşudur. Öncelikle üfleme çubuğu üzerinde biraz durmak gereklidir.

Özel olarak hazırlanmış bir madeni boru,pota içinde sıvı durumda bulunan cama daldırılır ve hafifçe döndürülerek dışarı alınır. Bu sıvı durumdaki cam biraz soğuyup akıcılığı azalınca borunun ucundan yavaşça üflenirse cam şişmeye başlar ve düzgün bir küre oluşur. Aynı zamanda biraz daha soğuyarak tamamen katılaşır. Bu küçük küre, artık tekrar potadaki erimiş cama daldırılıp, çevresine bir kez daha büyük bir cam kütlesi oluşturmak için hazırdır.

Bu kadar basit bir şekilde anlatılan bir uygulamanın ne büyük bir hüner gerektirdiği açıktır. Ama böyle olmakla birlikte, bir kere ortaya çıktıktan sonra üfleme tekniklerinin çok büyük bir hızla geliştiğini izleyebiliyoruz Çünkü bu boruya sarıp üfleyerek şişirme yönteminin bulunması, önceki üretim yollarına yeni olanaklar getirmiştir. Ama önceki tekniklerle de birlikte uygulanabildiği için birçok yeniliğin de öncüsü olmuştur.

Bunlar arasında en önemlisi şudur : o güne kadar sınırlı tekniklerle, sınırlı sayıda ve sınırlı biçimlerde üretilebilen cam, birdenbire bu sınırları aşmıştır. Günlük yaşantı için pek çok yeni konular ve biçimler camdan yapılabilmeye başlanmıştır.

Günlük yaşam için yapılan ilk cam ürünler o tarihlerden kalmıştır. Ama bununla birlikte üfleme tekniğinin yalnız ucuz ve basit camı geliştirdiği düşünülmemelidir. Hatta tam tersine cam sanatına tamamen yeni bir doğrultu getirmiş ve yepyeni yaratıcılıklar için uygun bir zemin oluşturmuştur. Kaseler,vazolar şişirmeyle kolayca elde edilmiştir. Hatta ilk düz cam levha bile pişirilip silindir biçim verilen bir balonun kesilip düzeltilmesiyle elde edilmiştir. Şişirme, cam teknolojisinin dönüm noktalarından biri olmuştur. Üretimi kolaylaştıran ve süratlendiren bu aşamadan sonra camın kimyasal ve fiziksel özellikleri de hızla gelişmiştir. Daha saydam, ince ve teknik özellikleri üstün olan yönlere gidilmiştir.

Cam yapım yöntemlerinin en önemli aşamalarından bir tanesi, üfleme çubuğunun bulunuşudur. Öncelikle üfleme çubuğu üzerinde biraz durmak gereklidir.

Özel olarak hazırlanmış bir madeni boru, pota içinde sıvı durumda bulunan cama daldırılır ve hafifçe döndürülerek dışarı alınır. Bu sıvı durumdaki cam biraz soğuyup akıcılığı azalınca borunun ucundan yavaşça üflenirse cam şişmeye başlar ve düzgün bir küre oluşur. Aynı zamanda biraz daha soğuyarak tamamen katılaşır. Bu küçük küre, artık tekrar potadaki erimiş cama daldırılıp, çevresine bir kez daha büyük bir cam kütlesi oluşturmak için hazırdır.

Bu kadar basit bir şekilde anlatılan bir uygulamanın ne büyük bir hüner gerektirdiği açıktır. Ama böyle olmakla birlikte, bir kere ortaya çıktıktan sonra üfleme tekniklerinin çok büyük bir hızla geliştiğini izleyebiliyoruz Çünkü bu boruya sarıp üfleyerek şişirme yönteminin bulunması,önceki üretim yollarına yeni olanaklar getirmiştir. Ama önceki tekniklerle de birlikte uygulanabildiği için birçok yeniliğin de öncüsü olmuştur.

Bunlar arasında en önemlisi şudur : o güne kadar sınırlı tekniklerle, sınırlı sayıda ve sınırlı biçimlerde üretilebilen cam, birdenbire bu sınırları aşıvermiştir. Günlük yaşantı için pek çok yeni konular ve biçimler camdan yapılabilmeye başlanmıştır.

Günlük yaşam için yapılan ilk cam ürünler o tarihlerden kalmıştır. Ama bununla birlikte üfleme tekniğinin yalnız ucuz ve basit camı geliştirdiği düşünülmemelidir. Hatta tam tersine cam sanatına tamamen yeni bir doğrultu getirmiş ve yepyeni yaratıcılıklar için uygun bir zemin oluşturmuştur. Kaseler, vazolar şişirmeyle kolayca elde edilmiştir.Hatta ilk düz cam levha bile pişirilip silindir biçim verilen bir balonun kesilip düzeltilmesiyle elde edilmiştir. Şişirme, cam teknolojisinin dönüm noktalarından biri olmuştur. Üretimi kolaylaştıran ve süratlendiren bu aşamadan sonra camın kimyasal ve fiziksel özellikleri de hızla gelişmiştir. Daha saydam, ince ve teknik özellikleri üstün olan yönlere gidilmiştir.

Camcılık tarihinin ilk uygulamalarından başlayarak bugüne kadar her dönemde çok yaygın olarak kullanılmış olan bir yöntemdir. Bir bakıma erişmiş yumuşak camın en kolay ve hızlı olarak biçimlendirilmesi de ezmeyle gerçekleştirilebilir. Genellikle çok kolay bir yoldur. Uygun bir yüzey üzerine ya da kalıp içine dökülen erimiş camın ezilerek ve sıkıştırılarak biçimlendirme yapıldığı görülür.

Bu yöntemde genellikle iki parçalı bir kalıp içine erimiş cam hamuru konması ve bu hamurun preslenerek biçimlendirilmesi sağlanır. Kalıp içine konacak cam hamuru miktarının elde edilecek parçanınkine eşit olması istenir. Ancak bu oldukça güç olduğundan kullanılan kalıpların üçüncü ve hareketli bir parçaları daha vardır. Böylece hamurun gerekenden bir miktar az ya da çok olması halinde üçüncü ve hareketli parça aşağı ya da yukarı hareket ederek cam hamurunun kalıbı tam olarak doldurmasını sağlar. Bu yöntemle, kalıptan çıkabilecek biçimde konik parçalar üretilebilir. Camın katılaşmasından sonra kalıp açılarak biçimlendirilen parça çıkarılır ve bir yenisi biçimlendirilir.

Her dönemde camcılıkta çok yaygın olarak kullanılmış fakat kendisine ait özgün normlar oluşturulmamış, çok fazla isimlendirilmemiş tekniklerden birisi de savurmadır.

Savurmanın tam karşılığı merkezkaç kuvvetidir. Sıcak bir cam çubuk üzerine sarılıp, uygun bir hızla döndürülmesiyle erimiş cam savrulur ve buna bağlı özel formlar oluşur. İşte bu dönme sırasında cam yavaş yavaş soğuyacaktır ve ortaya ilginç bir biçim çıkacaktır. Böyle bir savurma işleminde cam etrafa eşit olarak yayılma eğilimindedir. Herhangi bir kalıp veya ona benzer bir biçimlendirme yapılmadığı için camın temel özelliği dediğimiz yumuşak ve cam için rahat oluşan bir biçimin ortaya bellidir. Bu teknik aslında cam üretiminin her türlü biçimlendirilmesinde çok yaygın kullanılır. Diğer bir deyişle camı dengeye getirme ve rahatlatma işlemidir.

Üflenmiş bir bardağın da henüz sıcakken ekseni çevresinde döndürülüp rahatlatılması sağlanabileceği gibi ağzı kesilip yakılarak rahatlatılmış bir sürahinin de bu biçimle oluşturulması mümkündür. Ama doğrudan doğruya savurmanın getirdiği ilginç yöntem de cam tarihinin her döneminde uygulanmış bir örnektir. Savurma tekniğinde camın yapısından ileri gelen bir özellikle kalın ürünler oluşturulur.Çünkü ancak büyük bir kütlenin soğuyuncaya kadar döndürülmesiyle bir biçim verilebilir.Küçük kütle daha çabuk soğur.Büyük bir kütle geç soğuduğu için kavurma sırasında biçimlendirilebilir.

Savurmada dönmeyen bir kalıbın içine camı akıtmak, bu erimiş camın çok kısa bir süre kalıp içinde kendisini dengelemesini beklemek ve sonra da kalıbın uygun bir hızla dönmesini sağlamak önemlidir. Uygun dönem hızı bulunduğunda, çevrilen cam merkezkaç güç nedeniyle çevreye yayılmaya başlar. Eğer bu yayılma eğilimi bir kalıpla sınırlandırılıp durdurulursa o kalıbın bütün ayrıntıları ve dokusal özellikleri cama geçer.

Hiç kuşkusuz kendi kendine biçimlendirme özelliğinden ötürü savurma ürünler genellikle simetrik ve tek parçalıdır. Herhangi bir eklem yapmak çok zordur.

Savurma ürünlerinin genel karakteristiği basit, dengeli, simetrik, yumuşak ve çok ince olmayan cam şeklindedir. Savurmanın teknik yönden geliştirilmesi, camın kalıpla birlikte dönmesi sırasında geçirdiği biçim değişimlerinin uygun kalıp tekniğiyle geliştirilmesine dayalıdır. Yüzeylerin düz, yumuşak ve küre biçimli olması savurma ve döndürmenin bir sonucudur.

Camcılık tarihinin ilk uygulamalarından başlayarak bugüne kadar her dönemde çok yaygın olarak kullanılmış olan bir yöntemdir. Bir bakıma, erimiş yumuşak camın en kolay ve hızlı olarak biçimlendirilmesi de ezmeyle gerçekleştirilebilir. Genellikle çok kolay bir yoldur. Uygun bir yüzey üzerine ya da kalıp içine dökülen erimiş camın ezilerek ve sıkıştırılarak biçimlendirme yapıldığı görülür.